CZAS NAJWYŻSZY 2015 PODSUMOWAĆ....

Jako, że pojawiło się podsumowanie Świąt – to wielkim niedociągnięciem byłoby gdybym nie pokusiła się o podsumowanie CAŁEGO roku 2015..

Ale będzie to tylko podsumowanie. Bo żadnych planów na Nowy Rok nie czynię. Nie postanawiam, nie stawiam sobie wyzwań.. Chcę, żeby po prostu było jak jest. Bez dramatów, ale też bez fajerwerków – każdy dzień jest ważny, cenny… Nie ma co tworzyć wyidealizowanych obrazków. Będzie jak będzie, jedyną deklarację jaką mogę (ha! odpowiedzialnie!) złożyć to, że na 100% będę się starać żyć zgodnie z moim optymistycznym podejściem do życia!

Jaki był ten 2015? Szybki! To na pewno.. Nadal nie mogę uwierzyć, że już się skończył.. Wam też czas tak szybko leci? Za szybko? To jakiś kosmos :D

Nie mogę napisać, że jakoś wyjątkowo dużo się działo, ale z pewnością nastąpiła we mnie jakaś przemiana. Mogłabym napisać, że się chyba starzeję :P ale ….co to, to nie! Dojrzewam :D

Trochę ludzi zniknęło z mojego życia w ciągu tych ostatnich 12 miesięcy.. Są tacy, których
„cisza” leży mi na sercu i żałuję bardzo, ale jest też spore grono – tych toksycznych, które w moim życiu robiły więcej złego niż dobrego.. A ja – za dobra, za miękka i stanowczo za mało asertywna – chyba udawałam, że nie widzę. Zawsze byłam „elastyczna” - tolerowałam wiele wad, bo przecież nikt nie jest idealny.. Ale w niektórych przypadkach ta moja tzw elastyczność graniczyła z głupotą! Bo wszyscy wokół mówili „uciekaj od tego wampira energetycznego”, a ja – sami wiecie…

Ciągle się uczę tej postawy, ciągle w tej materii popełniam błędy – ale oglądając się za siebie – widzę, że zrobiłam duże postępy (nie ma to jak samą siebie pochwalić ;) haha)

Może to dziwne, ale to co stało się na Insta, w świecie wirtualnym zdecydowanie mnie podbudowało, a może inaczej – pozwoliło spojrzeć „z innej strony”.. Bo nagle okazało się, że osoby, które praktycznie mnie nie znają – potrafią wesprzeć, zawsze rzucić dobre słowo, doradzić czy ….zwyczajnie wysłać kartkę na święta.. A te, które są (a może powinny być) blisko – zawodzą na każdej linii.. Krytyka zamiast wsparcia – zazdrość… Jednym słowem, same przykrości.. Intuicyjnie zatem odcinam kolejne płatki róż. Koniec końców może pozostaną jakieś dwa na krzyż, ale za to jak cenne i bliskie…

Tak! Ten rok to zdecydowanie Rok Internetowych Friendsów ;) Tyle fajnych znajomości, ludzi, historii… spotkań! Sympatia i życzliwość w skali...globalnej! :D Wiem, że się powtarzam, ale naprawdę doceniam Was Kochani i przytulam do serducha! :)

Również w świecie realnym – pięknie. Stare przyjaźnie wciąż trwają… Piętnasty rok z rzędu spotykałyśmy się regularnie z licealnymi koleżankami na inauguracji naszych urodzin (czyli zwyczajnie na babskich bibach) ;) :) Jest Pati, najlepsza psiapsióła na świecie, która jest jak człowiek orkiestra ;) Przyjaciółka, siostra, towarzysz podróży, a dla Szymka - ciocia, matka chrzestna, czasem i opiekunka :) Jednym słowem – na dobre i na złe :) Zawsze mogę na Nią liczyć i takiej osoby przy boku życzę wszystkim!

W sferze uczuć – nic się nie dzieje… Czyli jest nadal tak samo dobrze :) Nie jesteśmy jakoś specjalnie romantyczni, Żon mnie od Paryża nie porywa, ale wiecie – mam takie poczucie, że w każdej sytuacji mogę na Niego liczyć, że jest przy moim boku.. Lubię te wieczory, kiedy siedzimy razem na kanapie, pod kocykiem i możemy zwyczajnie pogadać :) Bezcenne.

I choć jest On moim zupełnym przeciwieństwem, raczej domator, mało towarzyski i bardzo „minimalistyczny” … to ja otwarta, gadżeciara wiem, że to jest właśnie moja druga połówka jabłka :D Z roku na rok – wiem to bardziej…

Macierzyństwo stawia w tym roku przede mną nowe wyzwania ;) Syn mój jedyny, w okresie buntu… Cóż ;) Się okazuje, że ja to wcale taka cierpliwa nie jestem za jaką się uważałam ;) Także pomiędzy jedną awanturą o sens robienia zadań, a kolejną o tenże sam sens sprzątania pokoju...patrzę i …. nie mogę się nadziwić.. Już prawie o głowę wyższy, rośnie młody mężczyzna, przystojniak (choć jeszcze z siankiem w głowie ;)) Jeszcze trochę, a przedstawi mi swoją dziewczynę (albo i nie! bo co będzie Matce opowiadał haha ;))

Patrząc na Niego czuję się taka dumna……….i stara :D haha

Są jeszcze dwie sfery życia o jakich warto wspomnieć. Zdrowie i praca.

Co do tej pierwszej – to najgorzej nie było, choć na początku roku przeszłam zapalenie oskrzeli… Niestety zaliczyłam więc antybiotyk, kolejny, chyba milionowy w moim życiu.. Standardowo trzeba na to spojrzeć z „jasnej strony”.. Były lata, kiedy chora byłam co drugi miesiąc, więc Ola! Bez narzekania ;)

Co do pracy – też wielkich zmian nie było.. No może poza taką, że wszyscy czujemy kryzys… Wszyscy płacą z ociąganiem… A zobowiązania wiszą. Ot, taka szara rzeczywistość. Ale dajemy radę. Dopóki jesteśmy zespołem – damy radę! ;)

No to chyba na tyle… zastanawiam się, czy czegoś nie pominęłam.. Chyba nie.

Z naciskiem na „chyba” :) Ale spokojnie. Co się odwlecze to nie uciecze. Zawsze przecież można napisać kolejnego posta. Przynajmniej będzie pretekst.

W najbliższym czasie pojawi się pewnie kilka recenzji. Choć nie są one moim ulubionym tematem pisania – to trochę obrodziło u mnie w nowości – zatem będę testować, a później krytykować ;)))))

A! I jeszcze ostatni wniosek w bilansie roku 2015.

W domu rządzi królik. Kropka.